-
1 kemik
(-ği)1.kemiki kalın — име́ющий больши́е, широ́кие ко́сти; кости́стый
kemik kesilmek — окостене́ть
kemik kırığı — перело́м ко́сти
2.1) костяно́йkemik tarak — костяно́й гре́бень
2) анат. ко́стный◊
-a kemik atmak — бро́сить кость кому, заткну́ть гло́тку каким-л. подая́нием◊
kemik gibi — [твёрдый] как кость◊
kemike (kadar) işlemek — прони́зывать до косте́й (о холоде)◊
kemiki sayılmak — быть о́чень худы́м, «рёбра пересчита́ешь» -
2 kemik
ко́сточка (ж) ко́сть (ж)* * *1. озвонч. -ğialın kemiği — ло́бная кость
eğe kemiği — ребро́
kol kemiği — плечева́я кость
2. озвонч. -ğikürek kemiği — анат. лопа́тка
костяно́йkemik tarak — костяно́й гре́бень
kemik atmak — заткну́ть кому-л. гло́тку, бро́сить кому-л. кость
kemiğe kadar — до са́мых косте́й
kemiklerini kırmak — ко́сти пересчита́ть кому; изби́ть
kemikleri sayılmak — быть о́чень худы́м
kemik yalayıcı — блюдоли́з, подхали́м
-
3 köpek
соба́ка (ж)* * *озвонч. -ği1) соба́ка, пёсav köpeği — охо́тничья соба́ка
bekçi köpeği — сторожева́я соба́ка
çoban köpeği — овча́рка
dişi köpek — су́ка
ev köpeği — дворня́жка
iş köpeği — служе́бная соба́ка
kapı köpeği — цепно́й пёс
kurt köpeği — волкода́в
polis köpeği — полице́йская соба́ка, ище́йка
serseri sokak köpekleri — бродя́чие / бездо́мные соба́ки
sıhhiye köpeği — санита́рная соба́ка
2) бран. пёс парши́вый, негодя́й, подле́ц••köpeği bağlasan durmaz — погов. да́же соба́ка [здесь] не бу́дет жить
köpekle yatan pire ile kalkar — посл. с кем поведёшься, от того́ и наберёшься
köpeğe atsan yemez — погов. да́же соба́ка не ста́нет есть
- köpek gibiköpeğin duası kabul olsaydı gökten kemik yağardı — посл. е́сли бы моли́твы соба́ки бы́ли услы́шаны, то с не́ба сы́пались бы ко́сти
-
4 kömür
уголь (м)* * *1.1) у́гольkömür almak — грузи́ться у́глем; запаса́ться у́глем
kömür çarpmak / başa vurmak — угоре́ть
kömür tozu — у́гольная пыль
aktif kömür — хим. активи́рованный у́голь
kemik kömürü — ко́стный у́голь
2) эл. у́гольный электро́дark kömürü — электро́ды во́льтовой дуги́
dinamo kömürü — щётка генера́тора
2.marş kömürü — щётка ста́ртера
чёрный [как смоль]kömür gözlü — с глаза́ми как угольки́, черногла́зый
kömür saçlı — с чёрными как смоль волоса́ми
••
См. также в других словарях:
kemik gibi — 1) pek kuru, katı, sert 2) sağlam … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemik — is., ği, anat. 1) İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. P. Safa 2) sf. Bu sert organdan yapılmış Kemik tarak. Birleşik Sözler kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan kömürü — is. Kan ve kemik gibi organik maddelerden yapılıp hekimlikte kullanılan kömür … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemiksi — sf. Kemiği andıran, kemiğe benzeyen, kemik gibi Birleşik Sözler kemiksi bölge … Çağatay Osmanlı Sözlük
çak çuk — odun, ceviz, kemik gibi çeylerin kırılmasından çıkan ses, I, 333 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çak çuk etmek — odun, ceviz, kemik gibi şeyler kırılırken ses çıkarmak I, 333 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ŞAMİH(A) — Ali şey, yüksek. * Mağrur, başını kaldırmış. Mütekebbir. * Tıb: Vücuddaki beyin ve kemik gibi yerlerdeki çıkıntılı, tümsek yerler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
zar — 1. is., esk., Ar. izār dan Kadınların örtündükleri çarşaf, car (II) 2. is. 1) İnce perde veya örtü 2) anat. İnce ve yumuşak yaprak biçimindeki organlar veya organ bölümleri, çeper 3) bit. b. Birbirine sımsıkı yapışık hücre veya moleküllerden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız — 1. is. Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü 2. is., ğzı, anat. 1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk 2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü Küçük bir ağız. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaynamak — nsz 1) Bir sıvı, sıcaklığı belli bir dereceyi bulduğunda buhar durumuna geçerek fokurdamak Su, 100 °C de kaynar. 2) Yiyecek, içecek pişmek, haşlanmak Doktorun sade kaynamış kahvesini söylemesini bekledi ve garson gider gitmez konuştu. T. Buğra 3) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kılçık — is., ğı, hay. b. 1) Balıkların eti arasında bulunan diken gibi ince ve küçük kemik 2) bit. b. Fasulye, bakla vb. sebzelerin yeşil kabuğunda ve ekin başaklarında bulunan sert ve kıl gibi uzun lif 3) sp. Alttaki güreşçinin, kuyruk sokumunu hızla ve … Çağatay Osmanlı Sözlük
